26 listopada 2023
XXXIV Niedziela Zwykła

Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Czy w naszej codzienności konkretnie okazujemy miłość?

Aklamacja: (Mk 11,10)
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie; błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Ewangelia (Mt 25,31–46)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie;byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”. Król im odpowie: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie”. Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?”. Wtedy odpowie im: „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili”. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.

Komentarz do Ewangelii – 

Fragment Ewangelii zachęca nas do głębszego zastanowienia się nad wszystkim, co robimy i tym, czego nie robimy. W duchowości Krwi Chrystusa jesteśmy wezwani do codziennego słuchania krzyku i błagania Krwi Chrystusa. Gdzie wciąż przelewa się Jego Krew? Czy nie są to te przykłady z Ewangelii, w których bardzo często możemy upaść i nadal żyć w naszej wygodzie i stylu życia, w którym wszystko podporządkowujemy sobie? Czy jestem dzisiaj gotowy w drogich bliźnich – jak św. Maria De Mattias nazywała wszelkiego rodzaju ludzi w potrzebie – rozpoznać Pana? Dlatego Jezus mówi: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25, 40). Czy w naszej własnej codzienności konkretnie okazywaliśmy miłość? Daliśmy głodnym jeść? Spragnionym daliśmy pić? Czy odwiedziliśmy chorych? Odwiedziliśmy tych w więzieniu? Współczuliśmy odrzuconym, zasmuconym, wzgardzonym, prześladowanym, skazanym i zagubionym? Uspokaja nas fakt, że naszym ostatecznym sędzią będzie Jezus, a nie my jako ludzkość. Wedle czego zostaniemy osądzeni, jeśli nie wedle miary miłości, tego, co wobec innych uczyniliśmy albo i zaniedbaliśmy? Jeden z naszych współbraci, misjonarz, często w swojej posłudze pytał ludzi, gdzie teraz jest ich serce. Jest to dobre pytanie i dla nas wszystkich – gdzie jest teraz Twoje serce? W Twoich potrzebach, nałogach, dobrach materialnych, jedzeniu i piciu, modzie…? Czy może jest w szczęściu i zadowoleniu drugiego człowieka, bo mogłeś mu jakoś konkretnie pomóc, podzielić się z nim jakąś swoją rzeczą i czasem?

Komentarz został zaczerpnięty z książki „Żyć Ewangelią”